nawoord

Vertrek

Onze rugzakken
Onze rugzakken
Het vertrek, ja waarheen? Naar het onbekende! De Camino waar alleen veel over gelezen en gehoord is. Wat staat ons te wachten? Kunnen we het samen aan? Waar zullen we naar toe lopen? Waar zullen we eten? Waar slapen? Wat zou zo'n inspanning doen met mijn (Ger) diabetes, wordt het niet te zwaar? Het glutenvrij dieet: zal er op de Camino genoeg te koop zijn hiervoor? Vragen, vragen, vragen... Ja, vele vragen die ons bezig hielden voor ons vertrek en ook nog tijdens de tocht. Nu kunnen we rustig stellen: het is gelukkig allemaal goed gegaan, heel goed zelfs. Dit geeft vertrouwen.

Natuur

Natuur
Wat hebben we genoten. Iedere dag weer van de prachtige natuur om ons heen. Ook al was het soms heel pittig (Pyreneeën, Camino Duro) De schoonheid van de omgeving was ontroerend mooi. Dit maakte alles goed. Indrukwekkend de roofvogels, zwevend op de thermiek, de wilde paarden in de Pyreneeën. Het geklepper van de vele ooievaars. Het kikkerconcert in de campos. De bloeiende heide, de bloeiende brem. De bloemenpracht in al zijn geuren en kleuren. De zwaluwen overal aanwezig en meestal hoog in de lucht, zodat we wisten: het wordt weer een mooie dag.. En wat hebben we een geweldig weer gehad. Warm, heet, soms snikheet en alles bij elkaar nog geen dag regen. Dit op zes weken tijd: ongelooflijk. 

Refugio's

Refugio in Bercianos del Real Camino
Refugio in Bercianos del Real Camino
Hartelijke ontvangsten waren er in verschillende refugio’s. Met name in L’Esprit du Chemin, Casa Paderborn, Refugio Brasil. Bij de zusters Augustijnen in Bercianos del Real Camino. Bij de Benedictessen in Leon. Niet vergeten de Burgemeester alias hospitalero in Hornillos del Camino. Samen dineren in refugio Brasil en bij de zusters Augustijnen. Maar er waren ook vieze en kille refugio’s, zoals in Estella en San Juan de Ortega. Ook al ben je pelgrim en heb je eigenlijk niks te eisen. Toch is het prettig als het schoon is. Douchen of naar het toilet gaan in andermans troep is niet erg plezierig.

Ontmoetingen.

De Deen met zijn zoontje.
De Deen met zijn zoontje.
Tijdens onze pelgrimstocht hebben we veel mensen ontmoet. Verschillende personen zijn in  onze verslagen al genoemd. Sommige ontmoetingen zijn zonder meer één van de belangrijkste gebeurtenissen geweest, tijdens onze pelgrimstocht. De ontmoetingen met deze mensen is zo bijzonder geweest, daar ze een belangrijke bijdrage hebben geleverd aan onze tocht over de Camino.


Leuke spontane ontmoetingen: Met onze rappe Italiaan uit Milaan. Met Jacques de Normandier, al maanden onderweg. Met Miquel uit Sevilla, die ons in een “one man show” op een terras met handen en voeten vertelde over zijn tocht met de fiets en te voet, over de Via de la Plata naar Santiago de Compostela. Niet te vergeten de 2 Ieren, mannen van staal leken het wel. De Deense man die met zijn zesjarig zoontje op pad was. En Hetty en Ria uit Rotterdam, waar we aan het eind van de camino veel en graag mee omgingen.


Emotionele ontmoetingen: Met Ed en Mary-Jo uit Canada. Zij vertelden over hun dochter, die tijdens het raften is verongelukt en waarvan ze het lichaam nooit hebben terug gevonden. Met de 3 Zwitserse dames. Hun vastberadenheid om deze tocht te gaan. Ondanks verschillende moeilijke momenten onderweg, hebben ze het toch “geschafft”. Emotioneel was dan ook het weerzien met hun in Santiago. Ook het emotionele weerzien met Hartmut, Rudolf en Marlene in Finisterra . Nooit gedacht hun nog eens terug te zien. 


Bijzondere ontmoetingen: Met het Japanse meisje, dat ons in al haar eenvoud stof tot nadenken gaf. De Braziliaanse Padre. En Maria, ook uit Brazilië. Laura, een Amerikaanse, die duidelijk zoekende was. De jonge zusters Augustijnen die hun familie in Chili en Peru achterlieten om hun roeping te volgen in Spanje.

Tot slot

Richting Spaanse hoogvlakte.
Richting Spaanse hoogvlakte.

Wij vonden het prettig dat het gelukt is om bijna iedere dag tijdens onze tocht het verslag van die dag op onze site te zetten. Tijdens onze pelgrimstocht hadden we veel “meelopers” wat ook blijkt uit de berichten in ons gastenboek. Dit was voor ons heel belangrijk en tevens een grote steun. Onze dank hiervoor. Als we terugkijken op onze tocht, kunnen we concluderen dat we genoten hebben, iedere dag weer. Toch waren er ook dagen dat het wat minder ging met een van ons. Maar samen hebben we er enorm veel plezier in gehad. Het lopen over de Camino geeft je rust, heel veel rust. Het valt mij (Ger) enorm tegen om de draad weer op te kunnen pakken. Met andere woorden: je zit gevangen in een  wereld van jachten en jagen. Op bijeenkomsten van het Genootschap hoor je regelmatig van mensen, dat ze bevangen zijn geraakt door het Caminovirus. Ik geloof dat ik ook besmet ben geraakt. 

Lieve mensen, we hopen dat jullie met veel plezier ons verhaal hebben gelezen, ons verhaal zoals wij het dagelijks hebben beleefd en hebben weergegeven. 
 
Danke,

Ger en Thea  26 augustus 2006.