home
Weer ongerwaeg
Wat ben ik blij om weer op pad te kunnen gaan.
Mijn laatste pelgrimstocht is alweer van 2019, mede ook door het covid virus.
Ik ga naar Portugal om in Fatima te starten op de Ruta Carmelita, om vervolgens verder te gaan in Coimbra op de Camino Portugese.
Mijn eindbestemming is Muxia.
Zelf ben ik benieuwd hoe het zal gaan. Zeker omdat ik een nieuw diabetes systeem (diabloop) heb, waarvoor ik toch wel veel spullen mee moet nemen.
Maar ja, het is niet anders.
Ongerwaeg... Camino Mozárabe
Een camino uit de oudheid. Misschien wel een van de oudste originele routes naar Santiago de Compostela. Vroeger werd de route gebruikt door de christenen, die in dit Arabisch deel van Spanje woonden. Vanaf Almeria, de startplaats aan de kust, wandel je het binnenland in. Langs de uitlopers van de Sierra Nevada met spectaculaire vergezichten over een onherbergzaam landschap naar Granada met zijn wereldberoemd Alhambra. Verder gaat de Camino Mozárabe door de met sinaasappels en olijfbomen begroeide heuvels van Andalusië, met zijn typische witte bergdorpjes voor deze streek. Het Moorse Cordoba met zijn legendarische Mezquita (moskee) is het volgende hoogtepunt van deze tocht. Voor ons is dit het voorlopig eindpunt. Ik denk dat het een mooie pelgrimsweg is en midden april hoop ik er ongerwaeg op te zijn. Samen met Jan ga ik deze camino lopen.
Onze Camino Mozárabe krijgt een vervolg en wel op 9 september a.s. We reizen terug naar Malaga, om van hieruit met de trein naar Cordoba te gaan alwaar we de bus naar Santa Cruz pakken. Hier zijn we in het voorjaar gestopt en hier pakken we de Camino Mozárabe weer op. We vervolgen onze weg verder door de groene heuvels met zijn witte dorpjes richting de Extremadura. Over de desolate akkerlanden van de Extremadura hopen we dan Merida aan de Via de la Plata het eindpunt van de Camino Mozárabe te bereiken. Merida is met zijn vele bezienswaardigheden o.a. het Romeinse theater en aquaduct een waardige afsluiter van dit unieke stuk camino.
Ongerwaeg.... op het Olavspad
Sundsvall - Trondheim
Na in 2017 het OLavspad te hebben gelopen van Oslo naar Trondheim, keer ik dit jaar terug naar Scandinavië om de Zweedse Olavsweg te gaan lopen. Deze gaat van Sundsvall naar Trondheim en is ongeveer 600 km lang. Ik heb de wandelgids van Ria Warmerdam hiervoor gekocht. Een citaat hieruit: Over glooiende akkers loopt St. Olavsleden langs diepe, duistere meren: door stille dorpjes en eindeloze bossen. En overal 'ontmoet'je Olav Haraldsson, wiens voetsporen je volgt. Een prachtige combinatie van natuur en geschiedenis. Ik ben blij dat ik deze pelgrimstocht weer kan gaan lopen met Rúna mijn wandelmaatje uit Ijsland, met wie ik in 2017 in Noorwegen het hele pad heb gelopen. Rúna tref ik op 24 mei a.s. in Stockholm op het vliegveld en samen reizen we dan met de trein naar Sundsvall aan de Botnische golf.
Ongerwaeg……op het Olavspad
Oslo - Trondheim
Pelgrimstocht naar het graf van de Heilige Olav in de Nidaroskathedraal te Trondheim.
Ik heb gekozen voor de 670 km lange Gudrandsdalsleden oftewel de Olavsleden, de langste pelgrimsweg in Noorwegen. Sinds 2010 heeft deze de status van Europesese Cultuurweg. De start is in Oslo en het eindpunt is bij de Nidaroskathedraal in Trondheim.
Na Rome en Santiago de Compostela ga ik dit jaar op pelgrimstocht in Noorwegen. De Olavsway heeft mijn aandacht getrokken na het zien van een geweldige film over deze weg. Via een forum ben ik in contact gekomen met een drietal pelgrims. (Ijsland, Amerika en Duitsland)
Samen zullen we in juni starten in Oslo voor onze pelgrimstocht naar Trondheim. Ik heb er zin in en ben er van overtuigd dat dit een geweldig avontuur gaat worden door het land van sagen en trollen en door de prachtige streken aldaar.
Ongerwaeg... naar Rome
Nadat ik mij had aangemeld als lid van de stichting Pelgrimswegen naar Rome en een bijeenkomst in Houten had bijgewoond begon het te kriebelen. Graag zou ik ook een pelgrimstocht naar Rome willen ondernemen. Eigenlijk een logisch vervolg, na mijn 2 pelgrimstochten naar Santiago de Compostela. Ook heb ik hele goede herinneringen aan mijn tocht in 2009 van Fiesole naar Assisi. Na het lezen van verschillende websites en boeken van Rome-lopers was er geen twijfel meer. Ik ga op pelgrimstocht naar Rome. Over welke weg of route…..ik had geen flauw idee. Ze zeggen toch…alle wegen leiden naar Rome.
Wel stond vast dat ik vanaf de St.Matthias abdij in Trier zou vertrekken. Hier was ik in 2012 gestopt op de Moselcamino. Mijn weg heb ik verder gezocht over Jacobswegen en Fernwanderwegen door het Saarland en Schwarzwald richting Basel.
Vanaf Basel door de Jura en langs de meren naar Lausanne. Hier ben ik dan de Via Francigena gaan volgen, de officiële weg van Canterbury naar Rome.
Ik heb gebruik gemaakt van de Duitstalige Rother wandelgids “von Lausanne nach Rome”. De hele route had ik als GPX bestand op mijn mini I-pad staan. Hiervoor gebruikte ik de App van Komoot. Een grandioos programma wat offline werkt.
Ongerwaeg... met een rugzak vol vragen
Op 29 april 2013 vertrok ik te voet vanuit Konstanz aan de Bodensee voor een pelgrimstocht naar Santiago de Compostela in het Noordwesten van Spanje.
Een tocht over oude pelgrimswegen, dwars door Zwitserland, Frankrijk en Spanje. Een tocht door bergen en prachtige streken. In Zwitserland langs vele meren.
In Frankrijk door de Margride, de Aubrac en de Causses.
Via de Somportpas in de Pyreneeën stak ik de grens over naar Spanje. Om vervolgens door de Ibargoiti vallei, over de Spaanse hoogvlakte, de Meseta en het Cantrabisch gebergte mijn weg te vervolgen. Uiteindelijk ben ik op 23 augustus aangekomen in Santiago de Compostela, na een tocht van ruim 2400 km.
Gedurende mijn pelgrimage hield ik trouw elke dag mijn dagboek bij. Na mijn thuiskomst wilde ik het graag in boekvorm uitgeven. Verwacht niet een opeenvolging van literaire hoogstandjes. Het is gewoon mijn boek, geschreven zoals ik mijn camino dag na dag heb mogen ervaren. Een boek met indrukken van de route ongerwaeg. Met verhalen van ongerwaeg. Met ontmoetingen van ongerwaeg.
Met emoties van ongerwaeg.
De titel die ik mijn boek heb meegegeven: Ongerwaeg…met een rugzak vol vragen.
Antwoorden hoopte ik ongerwaeg te vinden. Of dit gelukt is!
Ongerwaeg....in het voetspoor van Franciscus.
In 2009 kwam ik in contact met de Stichting Franciscaanse voettochten. Nadat ik het reisprogramma voor 2009 had door genomen, stond mijn besluit al snel vast. Dit is iets wat ik wel wil. Een mooie tocht maken over en door de Apennijnen, in de voetsporen van Franciscus.
Een tocht van Fiesole (bij Florence) naar Assisi. Ongeveer 325 km.
Genieten was het: een prachtige tocht door een evenzo prachtige natuur, bijzondere ontmoetingen, unieke slaapplaatsen in kloosters. Dit was een aparte ervaring. Fijn om mee te mogen maken.
Ook een tocht welke op mij een diepe indruk heeft gemaakt. Met name de 84- jarige zuster Chiara die alleen als kluizenares leeft in Eremo Cerbaiolo. Zuster Chiara is in het zelfde jaar overleden. Maar ook Padre Basilio die als kluizenaar leeft in de Eremo Santo Pietro in Vigneto.
Aan deze mooie en bijzondere tocht is een eind gekomen. Een tocht langs abdijen, kloosters en kluizenarijen (eremo's).
Ongerwaeg... ook een lange weg begint met de eerste stap
Wij hebben deze website gemaakt, om verslag te doen van de voorbereidingen op en ervaringen tijdens onze pelgrimstocht welke we gemaakt hebben van St.Jean Pied de Port naar Santiago de Compostela. Wij hebben getracht dagelijks, toen we "ONGERWAEG" waren op de "CAMINO FRANCES", ook wel genaamd de "CAMINO DE SANTIAGO" een impressie van het geen we meemaakten op de site te plaatsen. Dit, voor onszelf, om er later nog eens rustig op terug te kunnen kijken. Maar ook is de site voor degenen die ons op onze tocht hebben gevolgd en misschien er inspiratie uit putten voor hun eigen tocht. Wij zijn gestart op vrijdag 28 april 2006 in St. Jean Pied de Port en in Santiago de Compostela aangekomen op maandag 5 juni 2006. Het is voor ons een indrukwekkende, prachtige, soms zware en emotionele pelgrimstocht geworden!
Ger en Thea.